یونیت دندانپزشکی یکی از مهمترین ابزار و تجهیزات دندانپزشکی میباشد و کوچکترین مشکل در عملکرد آن باعث مختل شدن کار دندانپزشک می شود. به نظر برخی افراد دانستن نکات فنی و مشخصات تکنیکال یونیت دندانپزشکی برای دندانپزشک ضروری نیست اما بطور کلی دانستن این اطلاعات جدا از فوایدی که دارد، در استفاده بهینه و نگهداری و حتی تشخیص انجام کار درست در مواجه با مشکلات مختلف مفید واقع میشود. یونیت و صندلی دندانپزشکی: صندلی دندان پزشکی (مخصوص بیمار) محلی است که بیماری که در ناحیه دندان و لثه دچار جراحت است بر روی آن مینشیند و یونیت ابزاری است جهت کنترل حرکات صندلی و کلیه اینسترومنت هایی که دندانپزشک به وسیله آن بیمار را درمان مینماید، می باشد. همه ی یونیت های دندانپزشکی دارای پایه ای هستند که چراغ دندانپزشک روی آن قرار میگیرد. یونیتها دارای ورودی های آب و هوا و خروجی فاضلاب هستند زیرا آب و هوا جهت راه اندازی اینسترونتها، پوآر، کویترون، ساکشن، کراشوار و دوش آب لیوان استفاده می شود. یونیت با هوای فشرده، و آب و الکتریسیته از طریق کلید یا پدال فعال میشود و اتصال اینسترومنت های چرخشی و پوآر آب و هوا به یونیت به دوطریق است:   ۱.شلنگ از بالا ۲. شلنگ آویز (کویلی و یا تلفنی) که یونیت های شلنگ از بالا احتمال خطر سقوط توربین، ایرموتور و یا پوآر را از بین می برد. مهم است که یونیت دندانپزشکی به طوری طراحی شود که وسایل در دسترس دندانپزشک قرار بگیرد و جلو گیری کند از انتشار عفونت. سطوح یونیت باید کاملا صاف و صیقلی باشد؛ تا به راحتی تمیز و ضدعفونی شود و با استفاده از محلول های ضدعفونی کننده رنگ آن خراب نشود (به همین دلیل یونیت هایی که رنگ سطح آنها پخته شده مناسب تر هستند) و به منظور جلوگیری از نشر عفونت استفاده از غلاف های یکبار مصرف برای اینسترومنت ها توصیه میشود. مسلماً در بعضی از یونیت ها منبعی جداگانه جهت ماده ضدعفونی هست که این ماده با آب مخلوط شده و به کاهش میکروارگانیسم ها کمک میکند. یونیت یکی از تجهیزات دندانپزشکی است که ابزار اصلی دندانپزشکی در درمان دهان و دندان است بنابراین انتخاب یک یونیت دندانپزشکی استاندارد و با کیفیت باعث آرامش دندانپزشک و جلب رضایت مشتری و افزایش کیفیت درمان میشود. یونیت دندانپزشکی ابزار های لازم را در اختیار پزشک قرار میدهد و به ۴ قسمت صندلی، جعبه، باکس، چراغ روشن و کراشوار(لیوان پرکن- دستشویی و ساکشن) تشکیل شده.